จะฝันถึงเธอ ทุกคืนที่มีแสงดาว

ต้องสารภาพว่า ผู้เขียนไม่ค่อยได้อ่านนิยาย นอกจากวรรณกรรมเยาวชน หรือ เรื่องสั้น
คุณประภัสสร  เสวิกุล  มีชื่อเสียงโด่งดังผู้เขียนก็รู้จักตามสื่อต่างๆ จากเรื่องเวลาในขวดแก้ว 
ขอหมอนใบนั้นที่เธอฝันยามหนุน 
ผลงานของท่านแต่ละเรื่องอ่านแล้วก็ประทับใจมาก แต่ไม่ได้ประทับใจในสำนวนการเขียนจนเป็นแฟนพันธ์แท้

หากเมื่อได้อ่าน จะฝันถึงเธอ ทุกคืนที่มีแสงดาว วรรณกรรมเพื่ออาเซียน ก็อ่านรวดเดียวจนจบเล่ม พร้อมๆ กับค้นหาข้อมูลประวัติศาสตร์เหตุการณ์การเปลี่ยนแปลงการปกครอง ๒๔๗๕  ประกอบในกูเกิลขณะอ่านไปด้วย
ให้ละเอียดมากขึ้น จากที่ก่อนหน้านี้เคยแค่อ่านพอได้รู้ เช่น
ตนราชะ แห่งพระตำหนักประเสบัน เมืองบันดุง  อินโดนีเซีย  นั้นคือใคร ทำให้ได้ย้อนกลับไปค้นคว้าเหตุการณ์การเปลี่ยนแปลงการปกครอง ปี ๒๔๗๕  สงครามโลกครั้งที่ ๒ การก่อสร้างสะพานที่เมืองกาญจนบุรี 
หนังสือเล่มนี้ขณะอ่านทำให้นึกถึงหนังสือ The Bell Of Nagasaki เสียงครวญแห่งสันติ 
หลั่งเลือดที่นานกิง ซึ่งเป็นผลงานแปลของคุณ ฉัตรนคร  องคสิงห์ และชีวิตในวัง
ของคุณยายเนื่อง  นิลรัตน์ และภาพยนตร์เรื่องเพิร์ลฮาร์เบอร์ โดยอัตโนมัติ

อ่านจบแล้วต้องรีบวางแผนไปเที่ยวชมวังบางขุนพรหม กับวังคลองเตย 
และจากการค้นหาข้อมูลในกูเกิลทำให้ทราบว่าปัจจุบันพระตำหนักประเสบันกลายเป็นโรงเรียนอนุบาล ส่วนพระตำหนักดาหาปาตีเป็นร้านขายอาหาร

อ่านเล่มนี้จบก็บอกกับตัวเองว่าเราต้องเป็นแฟนพันธ์แท้คุณประภัสสร เสวกุล  เสียแล้วล่ะ แม้ท่านจะเสียชีวิตไปแล้วก็ตาม